Τι είναι η νόσος Πάρκινσον;

 

Η νόσος Πάρκινσον είναι μια χρόνια προοδευτικά εξελισσόμενη εκφυλιστική νόσος του εγκεφάλου που επηρεάζει κυρίως την κίνηση. Η κίνησή μας ελέγχεται από την παραγωγή μιας χημικής ουσίας που λέγεται ντοπαμίνη. Αυτή παράγεται από εξειδικευμένoυς νευρώνες σε μια μικρή περιοχή του εγκεφάλου, τη μέλαινα ουσία. Οι νευρώνες αυτοί σταδιακά εκφυλίζονται και μειώνεται η παραγωγή της ντοπαμίνης. Έτσι χάνεται η αρμονία στην κίνηση και εμφανίζονται τα συμπτώματα της νόσου Πάρκινσον.

 

Ποια είναι τα συμπτώματα  της νόσου Πάρκινσον;

 

Τα κύρια συμπτώματα της νόσου Πάρκινσον είναι ο τρόμος στην ηρεμία (τρέμουλο), η βραδύτητα στις κινήσεις, η δυσκαμψία των μυών και η αστάθεια βάδισης που μπορεί να οδηγεί συχνά σε πτώσεις. Ωστόσο, συνήθως υπάρχουν και μη κινητικά συμπτώματα, όπως η κατάθλιψη, η υπόταση, η αυξημένη εφίδρωση, οι διαταραχές του ύπνου, η δυσκοιλιότητα.

 

Πώς γίνεται η διάγνωση της νόσου Πάρκινσον;

 

Η διάγνωση της νόσου Πάρκινσον γίνεται μόνο με την κλινική εξέταση. Ένας έμπειρος νευρολόγος θα διαπιστώσει αν έχετε τη νόσο, από τα συμπτώματα που θα του αναφέρετε και από την εξέταση που θα σας κάνει. Δεν υπάρχει απεικονιστική εξέταση που να διαγιγνώσκει με βεβαιότητα τη νόσο. Υπάρχουν όμως εξετάσεις που θα σας συστήσει ο νευρολόγος σας για να αποκλείσει άλλες παθήσεις που μοιάζουν με τη νόσο του Πάρκινσον, πριν λάβετε την κατάλληλη θεραπεία.

 

Τι προκαλεί τη νόσο Πάρκινσον;

 

Τα αίτια της νόσου Πάρκινσον παραμένουν άγνωστα. Θεωρείται πολυπαραγοντική νόσος που μπορεί να προκαλείται από ένα συνδυασμό παραγόντων (περιβαλλοντικών και γενετικών). Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων η νόσος Πάρκινσον δεν κληρονομείται, αν και έχουν βρεθεί αρκετά γονίδια υπεύθυνα για την εμφάνιση της νόσου σε έναν μικρό αριθμό οικογενειών παγκοσμίως.

 

Υπάρχει θεραπεία για τη νόσο του Πάρκινσον;

 

Δεν υπάρχει μέχρι στιγμής θεραπεία της νόσου Πάρκινσον ή τρόπος να σταματήσει η εξέλιξη της. Υπάρχουν όμως αρκετά φάρμακα που βελτιώνουν σημαντικά τα συμπτώματα για πολλά χρόνια, βελτιώνοντας έτσι την ποιότητα ζωής των ασθενών. Η φαρμακευτική θεραπεία στηρίζεται στην αναπλήρωση των επιπέδων ντοπαμίνης στον εγκέφαλο. Υπάρχει, επίσης, και η χειρουργική αντιμετώπιση, όταν τα φάρμακα έχουν μεν δράση, αλλά δεν ελέγχουν συνεχώς τα συμπτώματα. Οι ασθενείς πρέπει να πληρούν συγκεκριμένα κριτήρια για να είναι κατάλληλοι για τη χειρουργική αντιμετώπιση. Η φυσική άσκηση επίσης έχει αποδειχτεί ότι βοηθά πολύ στον έλεγχο των συμπτωμάτων και την ευεξία.